|
VERSLAG INDOOR SUPERCROSS HARDENBERG
27 EN 28 NOVEMBER 2009
Wat vooraf ging bij de Van Nuilen:
Op zaterdag 14 november werd de nieuwe motor opgehaald (van 125cc tweetakt naar 250cc viertakt,
zelfde klasse MX2).
Op zondag 15 november heeft Wessel daarmee getraind in Nunspeet; de vering was echter nog niet
aangepast en het ging moeizaam.
Op maandag 23 november konden we de vering wegbrengen voor aanpassing op gewicht bij ULTIMATE RACING SUSPENSION in
Doetinchem.
Op dinsdag de aangepaste vering opgehaald en motor weer in elkaar gezet.
Op woensdag 25 november stond Wessel aangemeld voor een trainingsdag van Jan Postema in de
Evenementenhal in Hardenberg. Die ging helaas niet door omdat… het zand te nat was!!! (Ga je
INDOORcrossen…) Maar nu hadden wij een groot probleem want Wessel had nog geen meter met de
nieuwe motor/vering gereden!
Roel en ik waren het er al gauw over eens dat we Wessel’s deelname aan dit mooie evenement af
moesten blazen. We hadden er geen goed gevoel over (Ook omdat Wessel veel te weinig op de motor had
gezeten dit seizoen). Jammer, veel moeite voor gedaan, maar helaas. Maar…. daar was Wessel het
helemaal niet mee eens! Hij heeft ons er uiteindelijk van kunnen overtuigen dat hij op vrijdagavond
de (show/demonstratie) wedstrijden als een training zou rijden en dat wij dan konden beslissen of
het verantwoord was om zaterdag aan de wedstrijden mee te doen. Zo gezegd zo gedaan.
WESSEL'S VERSLAG:
Vrijdag:
Vandaag waren er alleen maar demo’s, en er was dus niets te winnen. Dit was de eerste
wedstrijd op de nieuwe motor, dus moest ik nog wel even wennen. Ik zou 1 training gaan rijden en 3
manches van 5 minuten en 1 ronde. De baan was heel veerachtig en ik hoorde er veel mensen over
klagen, maar ook omdat mensen de baan iets te kort vonden. Zelf vond ik de baan goed te rijden, maar
het ging me helemaal, helemaal nog niet goed af op de nieuwe motor. Ik reed de bochten verkeerd aan
en maakte er geen rondje van op de baan. Ook sloeg me telkens de motor af en het lukte niet goed om
hem weer te starten.
1e manche:
Ik zou het hele weekend nog maar even rustig aan doen, maar moest uiteraard wel doen wat ik kan. Ook
met de start deed ik het dus rustig aan (achteraf het hele weekend rustig aan gedaan met de start).
Het ging al iets beter als de training en de bochten begonnen al iets beter te verlopen. Er zat ook
een mooie dubbelsprong in de baan en die sprong ik-na een training rustig aan gedaan te hebben- ook.
Ik werd zoals verwacht laatste, mede omdat de motor mij wel 4 keer afgeslagen was. Ik had wel een
kleine vooruitgang geboekt.
2e manche:
Ook nu deed ik weer rustig aan met de start, maar de bochten moesten nog iets beter, en er moest een
schepje bovenop bij het wasbord, zodat ik daar ook iets makkelijker over heen zou gaan. Dit ging nog
niet veel beter, mede omdat ik me te veel concentreerde op die dubbelsprong, wat iedere keer wel
mooi ging.
3e manche:
Nu moest het wel beter. Dubbelsprong goed doen, wasbord goed doen, bochten goed doen, en de
sprongetjes langs de tribune beter doen. De dubbelsprong was ook nu weer geen probleem maar ik nam
geen risico als het even niet uitkwam. Ook het wasbord ging beter, maar daar was nog heel veel aan
bij te schaven. De bochten gingen ook iets beter maar ook daar kon het nog veel beter. Al met al zat
er uiteindelijk op alle gebieden wel vooruitgang in, maar dat moest zaterdag wel beter gaan.
Zaterdag:
We hadden ons vrijdag al ingeschreven en we mochten de motor laten staan, dus het was alleen maar
naar Hardenberg heen rijden, en een droog (niet nat van de regen, maar van het zweet) pak mee te
nemen.
Training:
De training blijft een training, maar net zoals altijd moet je de dingen wel doen om goed rond te
komen. De training ging wel goed, maar er werd niet gestreden, en dus nog geen schepje bovenop
gedaan.
1e manche:
Bij de start deed ik al iets meer, en kwam dus nu een keer niet als laatste door de eerste bocht.
Het rijden ging nu mooi. Overal werd een stukje meer gedaan, en dat betaalde zich ook uit. Ik werd
8e en de eerste 8 mochten door naar de A-finale, dus mocht ik meerijden in de A-finale van de MX2.
Dit hadden we helemaal niet verwacht, maar was wel mooi meegenomen.
2e manche??? Foutje!:
Ik moest me als 8e gaan opstellen en wou nu een beetje meedoen met de start, zo goed en kwaad als
het kon. Bij de start zat ik er een beetje beter bij maar ook de jongens achter mij haalden mij al
snel in. Na 2 ronden werden wij alweer afgevlagd! De organisatie had een foutje gemaakt en wij
moesten een poosje later. Nu mochten we mooi nog een keer!
3e start, 2e manche:
De start ging nu gewoon rustig aan. Het rijden ging overal wel beter, maar het wasbord moest nog
iets beter, om daar dan weer beter overheen te gaan. Ik heb de wedstrijd gewoon netjes uitgereden en
ben als twaalfde van de zestien geëindigd.
Ik was het hele weekend nog niet gevallen met de motor, maar toen we afgevlagd werden stapte ik met
mijn been in een gat en viel ik dus alsnog :)
Het waren hele mooie dagen. Er werden hele mooie wedstrijden gereden. Zondag heb ik ook nog gekeken
naar de grote jongens. Dat ging hard! En hoog!
Ik hoop dat het volgend jaar weer lukt om op de deelnemerslijst te komen en dat de trainingsdagen
dan ook doorgaan. Dan heb ik een jaar op deze motor gereden en dan kan ik me nog beter op het rijden
concentreren.
Ik heb er nu al zin aan!
Groeten Wessel
(noot Karin: met de complimenten voor de vlaggenisten van de AMBC Staphorst!)
Zie de filmpjes HIER
|
|